Noha Atef on Skype call in Nicosia’s Buffer Zone

Noha Atef, courtesy of Noha Atef, under Creative Commons license

Guest post from attendee at BZB 30 April 2011:

I just heard a live web discussion with Noha Atef, journalist, activist and editor of http://www.tortureinegypt.net. Noha was incredibly inspiring, offering her perspective on the recent events in Egypt, with insight, charm, humour, and a searing intelligence. Noha spoke about the role of social media in the Egyptian revolution, and urged us not to switch off from the situation in Egypt, now that it has seemingly dropped off the news agenda. It’s been a great afternoon here in the buffer zone, but best of all has been hearing directly from people like Noha. Thank you Ms Atef.

Visit:

http://tortureinegypt.net/

http://advocacy.globalvoicesonline.org/author/noha-atef/

Tahrir Square, Cairo, 2011

Buffer Zone Bloggers is happening now!

A quick update on the first day of BZB in Nicosia’s buffer zone! Great turnout, and lots of interesting discussion going on. Here is a photo from the social media workshop which took place outside in the sunshine:

The Present State of Internet Freedom

The excitement is rising as Buffer Zone Bloggers prepares to launch tomorrow, Friday 29 April 2011. We look forward to greeting our numerous registrants who are coming hungry for fun, information and community. It is also only 5 days away from the World Press Freedom Day, 3 May 2011. So as our final post before the event, we thought we should report on the conditions of internet freedom around the world.

Freedom On The Net 2011 Map

 FreedomHouse.org, “an independent watchdog organization that supports the expansion of freedom around the world” for the past 70 years, has released a report, earlier in the month, investigating the global state of internet freedom. According to Freedom on the Net 2011: A Global Assessment of Internet and Digital Media, cyber attacks, politically motivated censorship, and government control over internet infrastructure are among the diverse and growing threats to internet freedom.

As internet communication explodes around the globe, with the number of users doubling during the past two years, certain governments seem to be increasingly inclined towards restricting the free flow of information and otherwise inhibiting the rights of users. “These detailed findings clearly show that internet freedom cannot be taken for granted,” said David J. Kramer, executive director of Freedom House. “Nondemocratic regimes are devoting more attention and resources to censorship and other forms of interference with online expression.” But it’s not only the autocratic regimes that are following the trend. The United States comes second, after Estonia, lagging behind in terms of broadband penetration and connection speeds. Further, the U.S. government’s surveillance powers seem to provide cause for some concern.

Freedom on the Net 2011 identifies key trends in internet freedom in 37 countries. Evaluation for each country is based on barriers to access, limitations on content, and violations of users’ rights. More than half of the countries evaluated, demonstrate a negative trajectory of measures taken in dealing with the above. Their actions include crackdowns on bloggers, increased censorship, and targeted cyber attacks, often coinciding with broader political turmoil.

For more information on the subject please click on the following links.

IFEX: extensive article on Freedom on the Net 2011

FreedomHouse.org: the organization, the report, the media

World Press Freedom Day: info

Buffer Zone Bloggers Website: http://www.digime.org.cy/en/

http://www.digime.org.cy/en/

Buffer Zone Bloggers is delighted to announce the launch of the DigiMe project website featuring Buffer Zone Bloggers:

http://www.digime.org.cy/en/

All information you might need on the Buffer Zone Bloggers weekend can be found on it, in English, Greek and Turkish; plus lots of interesting extras! Journalists’ resources are available under the section Press and Media / MME / Basın & Medya. In case more details are necessary, Sarah from Cyprus Community Media Centre and Stelios from NGO Support Centre will be happy to assist you respectively on sarah@cypruscommunitymedia.orgor stelios@ngo-sc.org.

Buffer Zone Bloggers Press Release

Click to download pdf: Buffer Zone Bloggers English Press Release

 

Buffer Zone Bloggers English Press Release

Buffer Zone Bloggers Δελτίο Τύπου

Click to download the pdf: Buffer Zone Bloggers Δελτίο Τύπου

Buffer Zone Bloggers Greek Press Release

Yonkis: Colombia’s First Gay Webshow

Nineteen year old blogger Jhoncito Arango has caught the eye of the local media in his native Colombia, with an online project centering on a very delicate issue in Latin America: homosexuality. The name of the project is Yonkis: Arango’s gay teen web series, which fans and youtubers have embraced quite warmly.

Arango had been meditating on the project for a year before its launch. His aim was to use his passion for videoblogging to create the first LGBT webshow in Columbia. “This will help us establish a new image about us, about the LGBT community, we will take down some stereotypes and maybe we will confirm others, but we will always try to give the best of us and show that as young people we can be part of the change and become peaceful and positive activists for the collective we belong to and which makes us proud,” he writes in his blog.

Remarkably, Arango writes, directs, produces and edits the series. He also launched a strong promotional campaign in anticipation of the webshow’s premiere, on 11 April 2011,  which included teasers, trailers and character profiles, all made public through blogs and social media. With more than 6,700 views on the first video only eight days after release and significant mention in the mainstream media, Arago can boast of a job well done.

Comments and ratings tend to be positive, but of course there has been some criticism, alleging mainly that the show’s characters are shallow and effeminate. Jhoncito explains that the characters are faithful reflections of the actors portraying them.  He goes on to add that in order to fight homophobia, members of LGBT communities have to accept diversity within their own ranks.  He further challenges members of any gay group who do not feel adequately represented by Yonkis, to produce their own show documenting their way of life in the gay community, and pledges to give them his full support.

For more information and links on this topic please click here for the extensive article posted on http://globalvoicesonline.org/

Blog: Δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, όχι στην ασυδοσία

Ημερομηνία: 16.05.2010 | 13:18

Blog: Δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, όχι στην ασυδοσία

Η «Κ» καταγράφει τις θέσεις του Συμβουλίου Τύπου της Βρετανίας σε ό,τι αφορά την μπλογκόσφαιρα

Της Χριστιάνας Βωνιάτη Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης συνοδεύεται πάντα από κάποιους περιορισμούς και κανείς δεν μπορεί να το υπερασπίζεται όταν αυτό ασκείται χωρίς υπευθυνότητα. Έτσι τοποθετείται επί της αρχής το αυστηρότατο και διεθνούς κύρους Συμβούλιο Τύπου της Βρετανίας σε ό,τι αφορά ζητήματα που σχετίζονται με αναρτήσεις στα blogs.Εξ αφορμής του ζητήματος που δημιουργήθηκε στην Κύπρο μετά από την καταγγελία του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη περί απειλών κατά της ζωής του στον ιστότοπο Χριστόφιας-Watch, απευθυνθήκαμε στο Συμβούλιο Τύπου της Βρετανίας (Press and Complaints Commission) – οργάνωση με την οποία συνεργάζεται η κυπριακή Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας – και ζητήσαμε τις θέσεις του σε ό,τι αφορά τέτοια ή και ανάλογα περιστατικά στην μπλογκόσφαιρα. Η απάντηση που λάβαμε από τον Διευθυντή Επικοινωνίας του PCC, Will Gore, ήταν σαφής: «Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης συνοδεύεται αναγκαστικά και πάντα από κάποιους περιορισμούς. Δεν μπορεί κανείς να υπερασπίζεται το εν λόγω δικαίωμα, όταν αυτό ασκείται χωρίς υπευθυνότητα. Ανεξάρτητα εάν τα σχόλια δημοσιεύονται σε μπλογκ, σε εφημερίδα ή σε οποιοδήποτε άλλο μέσο, δεν είναι λογικό να θεωρεί κανείς πως αυτά μπορούν να διατυπώνονται χωρίς ορισμένους περιορισμούς. Τουλάχιστον αυτή είναι η θέση που παίρνει το PCC σε ό,τι αφορά δημοσιεύματα που παρουσιάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο». Σε περίπτωση καταγγελίας για δημοσίευση απειλών ή λιβελλογραφήματος, εξηγεί ο κ. Gore, «η αστυνομία έχει την υποχρέωση – εάν και εφόσον κινείται εντός των πλαισίων της νομιμότητας – να διερευνήσει την υπόθεση». Όμως, πόσο στα σοβαρά μπορεί να εκληφθεί ένα απειλητικό σχόλιο, όταν αυτό δημοσιεύεται σε ιστολόγιο κι όχι σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο, ρωτήσαμε τον Διευθυντή Επικοινωνίας του PCC. «Είναι λάθος να προδικάζει κανείς πως ένα σχόλιο που αναρτάται σε έναν ιστότοπο είναι εγγενώς διαφορετικό ή λιγότερο επικίνδυνο από ένα άλλο που διατυπώνεται σε εφημερίδα ή ακόμα και σε μια πολιτική συγκέντρωση. Ως PCC, θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ την ελευθερία της έκφρασης, αλλά το δικαίωμα αυτό δεν πάει να πει πως ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει εναντίον οποιουδήποτε χωρίς να υπόκειται στις συνέπειες του νόμου». Στην Επιτροπή Δεοντολογίας Η «Κ» ζήτησε και την άποψη της κυπριακής Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας (ΕΔΔ). Ο πρόεδρος του Σώματος, Ανδρέας Μαυρομμάτης, επιφυλάχθηκε να απαντήσει, καθώς, όπως μας πληροφόρησε η ΕΔΔ, δεν έχει ακόμη συνεδριάσει επί του θέματος και άρα δεν μπορεί να προβεί σε κάποια επίσημη δήλωση ή τοποθέτηση. Στη συνέχεια επικοινωνήσαμε με τον ακαδημαϊκό Γιάννη Η. Ιωάννου, ο οποίος και είναι μέλος της ΕΔΔ, και ζητήσαμε την προσωπική του άποψη. Μεταξύ άλλων, ο κ. Ιωάννου τονίζει ότι η τρομοκρατία είναι ένα πράγμα και η ελευθερία έκφρασης της άποψης και της γνώμης είναι κάτι άλλο. Ο κ. Ιωάννου υπογράμμισε πως το θέμα αφορά ευρύτερα το πολιτικό μας σύστημα. «Σε υγιή πολιτικά συστήματα, τέτοιες αντιδράσεις και προσπάθειες συγκάλυψης τέτοιων σαφών απειλών εναντίον πολιτών δεν θα μπορούσαν να γίνουν ανεκτές. Στη δική μας περίπτωση, βλέπουμε ότι τέτοια στοιχεία ευδοκιμούν, μπορούν να εμφανίζονται στις τηλεοράσεις και μάλιστα να διεκδικούν εγκυρότητα ως νομικοί και ως πολιτικοί, τη στιγμή που προσπαθούν να συγκαλύψουν ωμές απειλές εναντίον ανθρώπων», είπε. Από την πλευρά της, η Ένωση Συντακτών Κύπρου, με την αρχική της τοποθέτηση, καταδίκασε τόσο τις απειλές κατά της ζωής του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη μέσω της συγκεκριμένης ιστοσελίδας, όσο και τον τρόπο με τον οποίο η Αστυνομία επιλήφθηκε της υπόθεσης. Το γεγονός προκάλεσε την άμεση αντίδραση του δημοσιογράφου, ο οποίος ζήτησε – λόγω της τήρησης ίσων αποστάσεων από την ΕΣΚ – διαγραφή του από τα μητρώα μελών της Ένωσης, «για λόγους αρχής και αξιοπρέπειας». Το Δ.Σ. της ΕΣΚ, σε απαντητική ανακοίνωσή του, εξέφρασε απογοήτευση για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε από τον δημοσιογράφο η στάση της οργάνωσης και σημείωσε: «Απορρίπτουμε ως εντελώς αβάσιμη την επιχειρηματολογία ορισμένων συναδέλφων δημοσιογράφων ότι η ΕΣΚ έθεσε στην ίδια μοίρα τη φασιστική απειλή σε βάρος του Μακάριου Δρουσιώτη με τον τρόπο που αντέδρασε η Αστυνομία και την πρακτική που ακολούθησε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν δεχόμαστε το αυθαίρετο και άδικο συμπέρασμα ότι ακολουθήσαμε μια στάση εξίσωσης των ζητημάτων». Παράλληλα, η ΕΣΚ τονίζει ότι «είναι με το μέρος των μελών της και κανενός άλλου. Θα υπερασπιστεί το δικαίωμα της έκφρασης, τη δημοκρατική τάξη και θα σταθεί εμπόδιο σε κάθε μορφής φασιστική νοοτροπία η οποία επιχειρείται να αναπτυχθεί με απειλές κατά της ζωής ανθρώπων που έχουν διαφορετική άποψη, αλλά και σε κάθε αυθαιρεσία». www.kathimerini.com.cy

Ai Weiwei: Where Art Meets Activism

Chinese global art phenomenon Ai Weiwei is nearing the second week of detention for speaking out against alleged corruption and human rights abuses within the Chinese government. On 3 April, Ai was arrested just before catching a flight to Hong Kong and has been detained since. His family has yet to be informed of his whereabouts and state of health. The public outcry has been of enormous, with international governments, human rights groups and art institutions, among others, calling for Ai’s release.

Ai Weiwei’s human rights activism has become inexorably linked with his art work and fame. Exhibitions such as Fuck Off (2000), So Sorry (2009) and Sunflower Seeds (2010) share the element of protest against authority, government irresponsibility towards the people and mass industrialization. Supporting an investigation into student casualties in the 2008 Sichuan earthquake, aiming to expose an alleged corruption scandal in the construction of the collapsed schools, Ai has been beaten by the police and hospitalized for a cerebral hemorrhage believed to be linked to the attack. The investigation aimed to compile a list of students killed in the earthquake by 12 May 2009, the earthquake’s first anniversary. As of 14 April 2009, the list had accumulated 5,385 names. Ai published the collected names as well as numerous articles documenting the investigation on his blog which has been shut down in May 2009.

The 53-year-old artist has found an effective way of making a statement for freedom of expression through the use of social media. An extraordinary number of tweets has earned him cult status on the web and has facilitated the involvement in his cause of a vast like-minded audience coming from all walks of life. Obsessively documenting his surroundings, he has turned invasive objects such as surveillance cameras, installed by the authorities to keep an eye on him, into positive statements against oppression through contemporary art. He retaliated by turning his own cameras to observe the police and has even turned the tearing down of his studio complex by the authorities into a victory of the creative spirit by documenting the demolition and putting the pictures online.

As the cloud of silence by the Chinese authorities continues to envelop Ai Weiwei, the world keeps a watchful eye. Missing since his arrest, is Ai’s assistant Wen Tao. His accountant, as well as studio partner Liu Zhenggang and driver Zhang Jingsong, have also disappeared since 9 April.

Please click the links below to sign a petition for Ai Weiwei’s release

http://www.change.org/petitions/call-for-the-release-of-ai-weiwei

 and to see the PBS special on upcoming documentary Ai Weiwei: Never Sorry, produced and directed by Alison Klayman:

http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/ai-wei-wei/

Video Activism: The Power Of Your Point Of View

Disillusioned with one-sided news coverage from mainstream media, activists during the past twenty years have been packing their video cameras as essential speaking-up gear. The medium of Video has proved to be a dramatic weapon in reporting a crisis. Video activism gives voice to how your every-day activist experiences the issues at hand and makes the cause more co-involving for like-minded audiences around the world.

Video activism has been present since the 1960’s. The power brought to the individual by the hand-held camera has proved detrimental to the democratization of audiovisual news-coverage. The increasing user-friendliness of video technology along with the increase in affordability has led to the explosion of the video activist phenomenon during the past couple of decades. Supported by organized networks, video sharing sites such as Youtube, as well as by the social media boom, it has become increasingly easier for dedicated activists as well as impromptu users moved to action, to get their message through.

Watch the video on Video Activism against torture in Egypt and against corruption in Tunisia by clicking the link: http://www.informationactivism.org/tactic10video

Some important features, particular to Video Activism make this an efficient way of speaking up. As stated on the network VideoActivism.org:

• Video Activism deters police violence.
• Video Activism helps to document what occurs at actions, for legal follow-up purposes.
• Video Activism doesn’t water-down, or alter the message of the people.
• Video Activism allows the people themselves to shape public debate about our world of multiple crises, articulating what is truly relevant news about the world we share. The huge number of people who have their own video cameras at demonstrations today is testament to the democratization of electronic communications.
• Video Activism is a big feature of the growing world of independent media. More and more concerned people, all over the world, are actually making their own media and by-passing the established, corporate-owned press with their own stories and their unique visions of a better world.

For the past twenty years people around the world have been increasingly turning to the video camera, a tool classically used by police and authoritarian governments, in order to bring to light their own sense of truth and justice. Manolis Andriotakis and Onur Metin are both experienced video activists who will be sharing the tricks of their trade at the Buffer Zone Bloggers weekend.